درست بعد از احکام صادره توسط کمیته انضباطی و محرومیت کاپیتان پرسپولیس از بازی با ذوب‌آهن هم خود سیدجلال حسینی هم مربیان و همبازیانش از او حمالیت کردند و این رأی را زیر سؤال بردند. این مسأله از سوی هواداران هم در شبکه‌های اجتماعی به شکلی جدی دنبال شد و حسینی که پیش از این یک‌بار هم به‌خاطر اتفاقات دربی چهار فصل قبل محروم شده بود مورد لطف هواداران پرسپولیس قرار گرفت تا در قالب مصاحبه‌ای کوتاه از این همه حمایت و پشتیبانی تشکر کند. به نظر می‌رسد سیدجلال با محرومیت یک‌جلسه‌ای و قطعی خود کنار آمده و دیگر آن آتش تند پنجشنبه و جمعه را ندارد. از این جهت او هواداران تیمش را به آرامش دعوت کرده و به آنها امیدواری داده تیم پرسپولیس مثل همیشه می‌جنگد و به سوی قهرمانی پیش خواهد رفت.

کاپیتان پرسپولیس که با محرومیت یک‌جلسه‌ای از همراهی تیمش مواجه شده در این خصوص می‌گوید: «من شرمنده هواداران هستم. هم من و هم کل اعضای تیم قدردان محبت و لطف آنها هستیم و این وظیفه ما را سنگین‌‎تر کرده تا بتوانیم در ادامه فصل باانگیزه و تلاش بیشتر آنها را شاد کنیم.»

وی ادامه داد: «باید تلاش کنیم و با تمرین و تلاش و موفقیت بیشتر بتوانیم قطره‌ای از محبت آنها را جبران کنیم. طی ساعات اخیر پیام‌های دلگرم‌کننده‌ زیادی دریافت کرده‌ام و واقعاً به این هواداران افتخار می‌کنم. به‌شخصه این قول را می‌دهم که در کنار دیگر بازیکنان و اعضای فنی و مدیریتی تیم با بالاترین حد توان در زمین برای موفقیت بجنگیم. هواداران مطمئن باشند هیچ اتفاقی نمی‌تواند ما را از هدفی که دنبال می‌کنیم دور کند. ما جنگیدن برای گرفتن حق را در زمین دنبال خواهیم کرد. واقعاً نمی‌دانم باید چه کنیم تا ذره‌ای از این لطف را جبران کنیم.»

سیدجلال درباره غیبت در دیدار مقابل ذوب‌آهن گفت: «بازی سختی مقابل ذوب‌آهن پیش‌رو داریم. تمام تمرکز ما اکنون روی موفقیت و دستیابی به سه امتیاز از این جدال خواهد بود. هر بازی برای ما حکم یک فینال را دارد و مطمئن باشید بازیکنان و کادر فنی تمام تلاش خود را خواهند داشت تا با موفقیت و سه امتیاز از اصفهان برگردند.»

کاپیتان پرسپولیس در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره جرایم در نظر گرفته‌شده برای این تیم گفت: «ما فقط می‌خواهیم در بحث انضباطی در خصوص تمام تیم‌ها یکسان رفتار شود و به این شکل نباشد که تبعیض شکل گیرد و این حس را هواداران داشته باشند. بیشترین فشار روی ماست اما مطمئن باشید این اتفاقات باعث می‌شود ما بیشتر کنار هم باشیم و هواداران را هم کنار خودمان بیشتر از گذشته احساس کنیم.»

وی در پایان گفت: «باشگاه با مدیریت آقایان سمیعی و صدری در تلاش هستند مشکلات را برطرف کنند اما برخی مسائل در دست ما نیست. بعضی اوقات چیزی نمی‌شود و باید فقط سکوت کنیم. ما اما کنار هم هستیم و به بهترین شکل ممکن کارمان را انجام خواهیم داد و امیدوارم مقابل ذوب‌آهن به بهترین نتیجه برای خوشحالی هواداران و موفقیت تیم دست پیدا کنیم.»

البته این محرومیت هرچقدر برای پرسپولیس نگران‌کننده و خطرناک است برای سیدجلال شاید فرصتی برای استراحت و تجدید قوا باشد چراکه این بازیکن مسن در پنج بازی فشرده لیگ قهرمانان آسیا به میدان رفت و بعد از آن هم در دو دیدار فشرده مقابل سپاهان و استقلال و هم در بوشهر مقابل شاهین بندرعامری بازی کرد در حالی که او هم نیاز به استراحت دارد.

در حالی که وضعیت شیخ دیاباته با استقلال روشن نیست و برخی در تلاشند غیبت‌های مکرر مهاجم آبی‌ها در تمرینات را به مصدومیت جزئی این بازیکن مرتبط کنند اما درباره هرویه میلیچ نیز همان اخباری شنیده می‌شود که در روز‌های اخیر پیرامون دیاباته چرخیده.

میلیچ از روزی که دوباره حاضر شد به ایران بازگردد و برای استقلال بازی کند، به دنبال تمدید قراردادش بود اما تا به امروز هیچ‌یک از مدیران باشگاه استقلال جواب درستی به این بازیکن درباره تمدید قراردادش ندارند. این بی‌تفاوتی ناراحتی میلیچ را هم به دنبال داشته و او را به شدت از استراتژی باشگاه استقلال ناراحت کرده است. در واقع میلیچ هم درهمان مسیر شیخ دیاباته قرار گرفته و اوضاع بسامانی با طرف‌های خود در باشگاه استقلال ندارد. اینکه استراتژی مدیران باشگاه استقلال درباره بازیکنان خارجی این باشگاه چیست می‌تواند معمای مهم این روز‌های باشگاه استقلال باشد.

باید به این نکته هم توجه داشت که مجیدی قبل از دربی در نشست رسانه‌ای خود اعلام کرده بود اگر در استقلال سرمربی باقی بماند اجازه نمی‌دهد هیچ بازیکنی از این تیم جدا شود اما رویه‌ای که تا امروز لااقل در مواجهه با خارجی‌ها اعمال شده برخلاف وعده‌ها یا خواسته‌های سرمربی استقلال بوده و مدیران استقلال باید به سرعت تکلیف دیاباته و میلیچ را مشخص کنند.

حتی گفته می‌شود دیاباته قصد دارد ایران را ترک کند و به فرانسه برود. این اقدام در حالی نظم استقلال را تهدید می‌کند که مجیدی اعلام کرده بود اجازه نمی‌دهد شیخ به مرخصی برود اما ظاهراً بی‌توجهی مدیران استقلال به نقطه‌ای رسیده که دست این بازیکنان را باز گذاشته تا هر تصمیمی که خود می‌خواهند اتخاذ کنند. آیا میلیچ هم به زودی ایران را ترک خواهد کرد؟ باید دید چه اتفاقاتی پیرامون بازیکنان خارجی استقلال خواهد افتاد.

نگاه فنی

حمیدرضا عرب   

 

عادلانه است که عملکرد فکری و مجیدی بعد از 16 بار مربیگری که سرمربی سابق در استقلال داشت، مورد ارزیابی و سنجش قرار بگیرد اما همین حالا نیز که فرهاد 3 بار کمتر از فکری سکان هدایت آبی‌ها را در دست داشته، به لحاظ تعداد پیروزی با فکری برابری می‌کند و ناعادلانه نیست که اکنون عملکرد آنها را روی ترازو بگذاریم.

***

محمود فکری در 16 بازی سکان هدایت استقلال را به دست داشت که حاصلش 7 برد و 3 شکست بود. او همه این نتایج را در لیگ برتر به دست آورد. بنابراین محاسبه تعداد بازی‌هایی که فکری با استقلال به تساوی رسید چندان دشوار نیست. او 6 بار نیز با استقلال صاحب تساوی شد که شاید همین تساوی‌های پی‌درپی در نهایت منجر به خروجش از استقلال شد. فکری حتی اگر می‌توانست در آخرین حضور خود روی نیمکت استقلال بازی با نفت مسجد سلیمان را به سود خودش تمام کند، عمر مربیگری‌اش تمدید می‌شد اما همین تساوی‌های کشنده او را به سمت درهای خروجی استقلال سوق داد تا مجیدی به جایش در کادر فنی جلوس کند.

***

مجیدی تا به امروز 3 بازی کمتر از فکری سکان هدایت استقلال را به دست گرفته اما او همین حالا نیز در تعداد برد با سرمربی سابق مساوی است. با احتساب بردی که اخیراً مجیدی در جام حذفی به دست آورده، او صاحب 7 برد در 13 بار مربیگری در لیگ قهرمانان، لیگ برتر و جام حذفی شده است. مجیدی نیز 3 بار طعم تلخ شکست را تجربه کرده که یک شکست در لیگ قهرمانان و دو شکست پی‌درپی در لیگ برتر محصول عملکردش است اما آنچه همچنان عملکرد مجیدی را نسبت به آنچه فکری در 16 بار مربیگری برای استقلال رقم زد، مطلوب‌تر جلوه می‌دهد برابری تعداد پیروزی و باخت با وجود 3 بازی کمتر است. از سویی فرهاد 3 برد خود را در لیگ قهرمانان آسیا صاحب شد که این نتایج از دیدگاه کارشناسان می‌تواند امتیاز بیشتری را برای سنجش عملکرد او به همراه داشته باشد.

***

دیگر فاکتوری که سبب شده عملکرد مجیدی تا به امروز نسبت به فکری بهتر توصیف شود، بازی‌های هجومی‌تر در لیگ قهرمانان آسیا است. ضمن اینکه فرهاد موفق شد در بدو ورود به استقلال شوک مثبتی را به این تیم وارد کرده و 3 برد متوالی را به چنگ آورد که فکری هرگز توفیق به دست آوردن 3 برد مکرر را در طول دوران مربیگری‌اش در استقلال نداشت. پر واضح است که مجیدی تا به امروز کفه ترازو را به سمت خود سنگین‌تر کرده اما پرسشی که وجود دارد این است که آیا این برتری نسبی در کمیت و کیفیت می‌تواند ملاکی برای قطعیت یافتن ادامه همکاری او با استقلال داشته باشد؟

***

وقتی نمی‌توان با قطعیت پاسخی به این سؤال داد، اثبات کننده این حقیقت است که فرهاد با وجود برتری نسبی نسبت به محمود فکری اما هنوز نتوانسته اعتماد کامل میان خود و افکار عمومی را ایجاد کند. هر چند که حامیان همیشگی او در فضای مجازی با هشتگ «#فرهاد تنها نیست» همچنان به حمایت از مرد محبوب می‌پردازند و گروهی نیز بر این باورند که باید مجیدی فرصت بستن استقلال را داشته باشد و فصل آینده از ابتدا روی نیمکت این تیم جلوس کند اما همه این دلایل نیز شاید نتواند تصمیم‌گیران آینده استقلال را مجاب به تأیید نهایی او برای ادامه همکاری در استقلال کند.

***

اگر بخواهیم آرمانی به ماجرای نیمکت استقلال بنگریم باید بی‌تعارف تمام گزینه‌های داخلی را حذف کنیم اما چنانچه تصمیم‌گیران آینده استقلال روی انتخاب سرمربی ایرانی نظر مساعد داشته باشند همچنان مجیدی می‌تواند یکی از گزینه‌ها باشد اما باید توجه داشت که هم امیر قلعه‌نویی و هم جواد نکونام اکنون مدعیان بالقوه نیمکت استقلال هستند که کوچکترین لغزشی از سوی مجیدی بار دیگر نام آنها را برای حضور روی نیمکت استقلال سر زبان‌ها خواهد انداخت کما اینکه بعد از دو شکست پی‌درپی استقلال در لیگ برتر شایعاتی مبنی بر مذاکره برخی اعضای هیأت مدیره با امیر قلعه‌نویی شنیده شد.

***

فرهاد مجیدی اما در همین فضای نگران‌کننده و تردید آمیز نسبت به آینده خود در استقلال همچنان سرمربی این باشگاه است و همچنان اقبال بیشتری در قیاس با دیگر رقبای خود برای ادامه فعالیت در این باشگاه دارد. آنچه اما اعتبار مربیگری مجیدی را افزایش خواهد داد پایان دادن با یک عملکرد قابل دفاع در لیگ برتر و قهرمانی در جام حذفی است و اگر حالت دیگری را در ذهن متصور شویم، بی‌هیچ اغماضی فرهاد نیز به همان سرنوشتی دچار خواهد شد که فکری شد.

استقلال محیط بی‌رحمی دارد و در سال‌های اخیر این خصیصه ذاتی بیش از هر زمان دیگری پیش روی‌مان قرار گرفته است. اگر فرهاد مجیدی تصور کند، صرف محبوبیت و برخورداری از حمایت‌های فضای مجازی می‌تواند با وجود ناکامی در جام حذفی و نداشتن جایگاهی قابل دفاع در لیگ برتر فصل بعد نیز سرمربی استقلال باشد، تحلیل غلطی را مرتکب شده و آنها که به فرهاد نزدیکند باید عمیقاً به این موضوع مهم اشاره کرده و آقای سرمربی را از واقعیت‌های ملموس در باشگاه استقلال آگاه سازند. فرهاد نباید ساده‌انگارانه به آینده کاری‌اش در استقلال بنگرد و دل ببندد به قرارداد دو و نیم ساله‌ای که مدیران استقلال پیش رویش قرار داده‌اند.

***

از یاد نمی‌بریم که مربیان سابق استقلال چه وعده‌های کلانی می‌دانند و تصور می‌کردند قراردادهای بلندمدت‌ ضامن حضور قطعی‌شان روی نیمکت استقلال خواهد بود.

علیرضا منصوریان در خیالات خود استقلال رویایی سال 1400 را می‌ساخت و همواره می‌گفت: «استقلال در سال 1400 ابرقدرت آسیا خواهد شد!» استقلال 1400 امروز اما هیچ نشانی از ابرقدرت بودن در آسیا در خود ندارد و منصوریان نیز سال‌ها پیش برکنار شد و چند تیم هم عوض کرد! وینفرد شفر نیز آمده بود تا سال‌های متمادی در استقلال بماند. او حتی فاتح جام حذفی هم شد اما به سرعت به سمت درهای خروجی سوق داده شد تا همین آقا فرهاد سکان هدایت استقلال را در دست بگیرد.

چند ماه بعد استراماچونی نیز اتمسفری امیدبخش در استقلال پدید آورد اما سرنوشت او نیز سیاه بود در حالی که استرا نزدیک‌ترین مربی به آرمان‌های هواداران در سال‌های اخیر محسوب می‌شد و چه بسا می‌توانست به توفیقاتی در لیگ قهرمانان آسیا دست یابد. از بد قصه نیز او رفت تا استقلال دوباره به دست مجیدی سپرده شود.

***

فرهاد حالا بعد از نیم فصل نا‌امید‌کننده‌ای که فکری رقم زد با نتایج نسبتاً بهتر در حال مربیگری است اما او باید عمیقاً درک کند که این آخرین شانس حضورش برای مربیگری در استقلال است و اگر نتواند تحولاتی بزرگ در این باشگاه ایجاد کند و همانگونه که وعده داده این باشگاه را بسازد، سرنوشتی به مانند مربیان قبل خواهد داشت. البته باید توجه داشت که حمایت تصمیم‌گیران باشگاه تا چه اندازه در توفیقات آتی‌اش نقش ایفا خواهد کرد.

در عین حال نیز مدیران باشگاه استقلال به دلیل تحولات آتی در دولت نیز که سرنوشت نامعلومی در این باشگاه دارند اما آنها اگر اندک قرابتی به مجیدی و اعتبارش دارند لااقل تا روزی که بر مسند کار قرار دارند، باید تمام ابزارهای لازم را برای سرمربی استقلال فراهم آورند تا او به سمت موفقیت حرکت کند.

مجیدی تغییراتی در استقلال ایجاد کرده و استقلال را از دوران فکری مطلوب‌تر جلوه داده است اما این کافی نیست و فرهاد باید دستاوردهای بزرگتری را خلق کند که قهرمانی در جام‌حذفی می‌تواند یک مقدمه چینی فوق‌العاده برای ادامه حیاتش باشد.

بدون شک او به تنهایی قادر به دستیابی به موفقیت نیست و مدیران میانی و بالادستی استقلال باید تمام توان لجستیکی باشگاه را مصروف این پروژه کرده تا مجیدی با دستیابی به نتایج قابل دفاع و اطمینان‌بخش به کارش در لیگ بیستم ادامه دهد و برای فصل بعد نیز رأی اعتماد بگیرد.

***

استقلال آخرین بازی خود قبل از تعطیلات دوباره لیگ را مقابل صنعت نفت آبادان انجام خواهد داد و یک ماه فرصت خواهد داشت تا دوباره نیروی از دست رفته خود را بسازد.

 استقلال خسته از لیگ قهرمانان آسیا بازگشته که هنوز آثارش در وجود بازیکنان دیده می‌شود.

 علاوه بر آن برخی بازیکنان نیز به تیم ملی فراخوانده خواهند شد و احتمال دارد آنها نیز در بازگشت وضعیت بدنی مناسبی نداشته باشند. در واقع استقلال از همین امروز باید برنامه‌ای دقیق و آینده نگرانه برای روزهای باقی مانده داشته باشد و یک اشتباه مختصر هم نداشته باشد که یک اشتباه تمام آرزوها را در لیگ بر باد خواهد داد و هیچ بعید نیست اثرات مخربی هم در نتایج استقلال در لیگ برتر بگذارد. استقلال همین حالا در جایگاه پنجم لیگ قرار دارد و باید نهایت بهره را از بازی‌های عقب افتاده خود ببرد تا از دیگر رقبا پس نیفتد.

 

تیم پدیده نیم‌فصل دوم را تا قبل از بازی با آلومینیوم اراک بدون باخت پشت سر گذاشته بود. چهار تساوی و یک پیروزی مقابل پیکان ماحصل نتایج این تیم بود اما آنها در بازی معوقه با گل‌گهر ضمن کسب سه امتیاز با ارزش شکست ۳ بر یک بازی رفت در سیرجان را هم جبران کردند. علی سامره یکی از مربیان پدیده بر این باور است که تیمش فوتبال خوبی را مقابل تیم پرمهره و قدرتمند سیرجانی ارائه داد. حالا مشهدی‌ها با یک بازی کمتر نسبت به رقبای خود شانس صعود به رده‌های بالاتر را هم دارند.

 

فصل پرنوسانی را پشت سر گذاشتید و شاید همین هم باعث شد تا نتایج دلخواه‌تان را به دست آورید.

 با شما موافقم. ما از روز اولی که شروع به کار کردیم تا نیم‌فصل حدود 10 بازیکن‌مان را از دست دادیم که طبیعتاً جایگزین کردن و هماهنگ شدن آنها با بازیکنان قدیمی نیاز به زمان داشت اما خدا را شکر با توجه به مشکلات عدیده مالی و البته مدیریتی- مالکیتی که تا مدت زیادی گریبان تیم را گرفته بود به اعتقاد من تا اینجای لیگ خوب نتیجه گرفتیم. در واقع نسبت به بضاعت‌مان و بازیکنان جوانی که داریم موفق شدیم فصل خوبی را برای تیم رقم بزنیم و خیلی امیدواریم تا پایان فصل نتایج بهتری را هم به دست آوریم.

شما هفته گذشته در اراک نتیجه را به آلومینیوم واگذار کردید.

 نمی‌دانم فیلم بازی را دیدید یا نه اما در این بازی هر دو تیم از شرایط ایده‌آل‌شان فاصله داشتند و فرصت‌های زیادی را خلق نکردند و روی یک لحظه غافلگیری توپی روی دروازه آمد و همان هم به گل تبدیل شد. به هر حال به آقای منصوریان، خرمگاه و کادرشان تبریک می‌گویم. البته یک موضوع را حتماً باید اشاره کنم و آن اینکه برخلاف خیلی از تیم‌ها که درگیر بازی‌های حذفی و لیگ قهرمانان بودند بعد از نزدیک به یک ماه تیم ما بازی کرد که از این بابت متضرر هم شدیم.

اما گل‌گهر را شکست دادید. ضمن اینکه مصاف شما، مهدی رحمتی و محمد نوازی به عنوان شاگردان سابق امیر قلعه‌نویی هم به جذابیت بازی اضافه کرده بود.

 برای من شاگردی امیرخان افتخاری بود و موفقیت‌های ایشان در لیگ و مقام‌هایی که به دست آوردند، نیاز به توصیف و تمجید من ندارند. جدا از نتیحه بازی که برای ما خوب بود و طبیعتاً ایشان هم ناراحت بودند اما باید بگویم که تیم بسیار خوبی دارند و خیلی خوشحالم تیم استان من که اکثر نفرات و مسئولانش از دوستانم هستند توانسته نتایج خوبی را در لیگ به دست آورد. شک ندارم هدف بزرگی را نشانه گرفته‌اند که امیدوارم با حضور آقای قلعه‌نویی به آن دست پیدا کنند. به هر حال خیلی خوشحالم فرصتی شد دوباره ایشان را دیدم و کلی هم با ما قبل از بازی شوخی کردند و روز خوبی برای‌مان رقم خورد.

با پیروزی مقابل گل‌گهر شکست بازی رفت را جبران کردید.

 ما نیمه اول خوب بازی کردیم و فضاهای حرکتی آنها را بستیم و در ضدحملات هم یکی، دو موقعیت را به دست آوردیم. در نیمه دوم بازی تقریباً پایاپای پیش می‌رفت اما طبیعی بود تیم گل‌گهر فشار حملاتش را بیشتر کند ولی ما روی یک ضربه ایستگاهی (کرنر) به گل رسیدیم و در ادامه بازی هر دو تیم صاحب فرصت شدند که در نهایت سه امتیاز با ارزش را به دست آوردیم. فکر می‌کنم خیلی به موقع بردیم و به لحاظ جدولی با توجه به یک بازی کمتر این سه امتیاز ما را تکان داد.

حتما در جریان اتفاقات دربی تهران هستید. شما خودتان به قول معروف دربی‌باز بودید اما هیچ‌وقت اسیر این مسائل حاشیه‌ای و درگیری‌ها نشدید.

 همه می‌دانیم این بازی برای هواداران دو تیم اهمیت بسیاری دارد و بدون شک دربی با حضور تماشاگران شور و حال خاصی هم خواهد داشت که زمان ما هم همینطور بود اما الان این شور و حال در اختیار فضای مجازی قرار گرفته که متأسفانه بعضاً به بی‌احترامی‌های زیادی هم منجر می‌شود که انتظار می‌رود در بازی‌های آینده شاهد چنین اتفاقاتی نباشیم.

اما نکته‌ای که در این دربی بود مثل بازی رفت بدون تماشاگر بودنش بود. یعنی اینکه هر دو تیم نمی‌توانستند تقصیر را گردن هوادار یا حتی رسانه‌ها بیندازند.

 با شما موافقم. البته شک ندارم که رسانه‌ها می‌توانند در تلطیف یا حتی داغ‌تر کردن فضای به وجود آمده بعد از دربی خیلی تأثیرگذار باشند. همینطور مسئولان و تک‌تک اعضای دو باشگاه هم باید در این مسیر کمک کنند. وقتی تماشاگر نیست شاید دوستان نباید خودشان را درگیر این اتفاقات می‌کردند و از آنجا که حاشیه‌ای هم از روی سکوها به وجود نمی‌آمد، شاید بهترین کار این باشد که با تمرین کردن خودمان را به اثبات برسانیم.

ناهید کیانی در جریان رقابت‌های انتخابی المپیک در اردن، توانست سهمیه المپیک  تکواندو در بخش زنان را به نام خود بزند. در چارچوب مسابقات تکواندو انتخابی المپیک در اردن، دیروز (شنبه) ناهید کیانی در دیدار نیمه نهایی وزن ۵۷- کیلوگرم برابر نماینده میزبان به برتری دست یافت و ضمن صعود به دیدار نهایی موفق به کسب سهمیه المپیک شد.

کیانی برای حضور در دیدار نیمه‌نهایی،  صبح دیروز ابتدا با نتیجه 14 بر صفر از سد نماینده هنگ‌کنگ عبور کرد و در ادامه به مصاف فاناپا هارنسوجین از تایلند، دارنده طلای قهرمانی جهان و طلا و نقره قهرمانی آسیا رفت و با ارائه مبارزه‌ای خوب و دیدنی با نتیجه 18 بر 16 از سد حریف پرآوازه خود گذشت و به مرحله نیمه‌نهایی صعود کرد. در این مسابقات دیدار نهایی برگزار نمی‌شود و دو تکواندوکار راه یافته به مسابقه فینال المپیکی خواهند شد.

پیش از این مسابقه نیز مهلا مومن‌زاده دیگر نماینده کشورمان با شکست در مرحله نیمه‌نهایی از کسب سهمیه المپیک بازماند، اما به مدال برنز رسید.

پیش از این در تکواندو، آرمین هادی‌پور و میرهاشم حسینی از طریق رنکینگ المپیک موفق به کسب سهمیه المپیک توکیو شده بودند و ناهید کیانی، سومین نماینده المپیکی تکواندو ایران، شصت و یکمین سهمیه المپیک کاروان ورزشی کشورمان را کسب کرد.

مسابقات تکواندو برای کسب سهمیه المپیک در قاره آسیا با حضور 84 تکواندوکار از 28 کشور به مدت دو روز و به میزبانی امان اردن و در سالن کمپینسکی برگزار می‌شود تا تکلیف 16 تکواندوکاری که از این رقابت‌ها سهمیه المپیک توکیو را به دست می‌آورند، مشخص شود.

 

 مسابقات کشتی آزاد و فرنگی جام تختی شاید یکی از دوره‌های عجیب خود را سپری کرد. دوره‌ای که فقط دو تیم خارجی در آن شرکت کردند اما به لحاظ رقابت داخلی اتفاقات جالبی را در پی داشت.

نیامدن تیم‌های خارجی به جام تختی یکی از موضوعات مهمی است که حالا دیگر به امروز و دیروز برنمی‌گردد و سال‌هاست که کشتی ایران نتوانسته این رقابت‌ها را در شأن نام کشتی ایران و قهرمان پرآوازه‌اش برگزار کند.

با اینکه سال‌هاست نمی‌توانند این رقابت‌ها را به شکل شایسته‌ای برگزار کنند اما با این ‌حال هرگز رؤسای فدراسیون‌ها به دنبال آسیب‌شناسی نرفته‌اند که ببینند چرا جام تختی شبیه به جام یارگین روسیه یا یاشارداغو ترکیه و یا همین مسابقات زیلکوفسکی لهستان برگزار نمی‌شود؟

در این دوره که فقط دو تیم آمدند و همین باعث شد که مسابقات دیگر بین‌المللی نباشد اما واقعیت این است که در سال‌هایی هم که تیم‌های خارجی آمدند؛ تیم‌های خوب و صاحبنامی نبودند. 

شاید یکی از مهم‌ترین موضوعات در کاهش سطح فنی جام تختی به هزینه دلاری این رقابت‌ها برمی‌گردد که اتحادیه جهانی دریافت می‌کند. 

وقتی این رقابت‌ها بین‌المللی می‌شود، فدراسیون کشتی باید ۱۸۰ دلار برای حضور هر نفر پرداخت کند که با توجه به حضور تقریبی ۸ نفر در هر وزن، فقط کشتی فرنگی، ۸۰ نفر در مسابقات حضور داشتند که با دلار ۲۳هزار تومانی، تنها مسابقات کشتی فرنگی هزینه هنگفتی روی دست فدراسیون کشتی می‌گذاشت.

با اضافه شدن مسابقات کشتی آزاد هم، فدراسیون باید بیش از ۳میلیارد تومان پول به دلیل بین‌المللی بودن جام تختی به حساب اتحادیه جهانی واریز می‌کرد.

به همین دلیل و با توجه به لغو بسیاری از مسابقات داخلی به دلیل شیوع کرونا، برگزاری جام تختی با حضور مدعیان داخلی بسیار مهم بود که اتفاقاً دستاوردهای مهمی را هم در پی‌داشت و باز هم ثابت کرد برخی انتقادهای تند علیه کادر فنی فقط از روی غرض ورزی است و گرنه دلیل فنی ندارد.

به طور مثال؛ پرویز هادی که ادعا داشت کادر فنی و فدراسیون حق او را ضایع کردند و باید به او مجوز جام تختی را می‌دادند. سر همین ماجرا کلی حاشیه به راه افتاد، حتی پای نماینده‌های مجلس شورای اسلامی هم به میان آمد اما وقتی به هادی مجوز دادند، حاضر نشد در این مسابقات وزن‌کشی کند. حالا معلوم نیست هادی که قصد کشتی گرفتن نداشت و این از ثبت‌نامش برای حضور در انتخابات شورای شهر به وضوح مشخص بود، از آن مصاحبه و انتقاد تند چه هدفی داشت.

مهدی علیاری، نفر بعدی در کشتی فرنگی است، که اعتقاد داشت حقش برای حضور در المپیک توکیو ضایع شده و باید محمد بنا برای او انتخابی بگذارد. او نیز فرصت حضور در جام تختی را از دست داد. ظاهراً برخی فقط قهرمان فضای مجازی هستند اما وقتی قرار است تکلیف روی تشک مشخص شود به هزار و یک بهانه فرار می‌کنند.

یدالله محبی هم به نحوی دیگر در بین این کشتی‌گیران قرار می‌گیرد. محبی مدعی است که باید در جمع مدعیان حضور در المپیک قرار بگیرد. 

به همین خاطر هم علیه کادر فنی مصاحبه کرده اما در جام تختی مقابل عباس فروتن شکست خورد که اصلاً در بین مدعیان اعزام به المپیک هیچ جایگاهی ندارد.

سامان عبدولی هم همین شرایط را دارد، وقتی نیست محمد بنا حقش را ضایع کرده اما وقتی هم هست نمی‌تواند نتیجه قابلی را بگیرد. کشتی‌گیری که در جام تختی، آن‌ هم با این سطح نازل مسابقات نمی‌تواند به عنوان قهرمانی برسد، برای چه باید ادعای حضور در بازی‌های المپیک را داشته باشد؟ البته علاوه بر این نفرات می‌شود که افراد دیگری را هم مثال زد اما عجیب است که برخی چنان از این کشتی‌گیران حمایت می‌کنند و چنان به فدراسیون و کادرفنی حمله می‌کنند که گویا محمد بنا و غلامرضا محمدی به عنوان سرمربیان تیم ملی چندین قهرمان جهان و المپیک را در اختیار دارند اما نمی‌خواهند از آنها استفاده کنند. 

هیچ مربی تیمش را برای باختن نمی‌بندد؛ این را همه خوب می‌دانند اماعلیه سرمربیان تیم ملی جو راه می‌اندازند که مربیان تیم ملی تمرکزشان را از دست بدهند و آرامش تیم ملی از بین برود.

 سم بلیتز

 

 یک بازی تا پایان فصل 2021-2020 سری A بیشتر باقی نمانده و توضیح شرایط اصلاً دشوار نیست: یکی از سه تیم بزرگ ایتالیا نمی‌تواند فصل آینده در لیگ قهرمانان اروپا بازی کند.

در حالی که اینترمیلان خود را برای جشن قهرمانی آماده می‌کند و تیم هجومی آتالانتا از رسیدن به سهمیه لیگ قهرمانان مطمئن شده، میلان، ناپولی و یوونتوس که در رقابت برای گرفتن دو سهمیه دیگر هستند، تنها با یک امتیاز از هم جدا می‌شوند.

ناکامی در صعود به لیگ قهرمانان می‌تواند آینده هر کدام از سه مربی را تحت تأثیر قرار دهد. استفانو پیولی، مربی میلان بعد از نزول از صدر جدول لیگ همواره مورد انتقاد بوده ضمن اینکه هم‌تیمی‌های سابق، آندره‌آ پیرلو و جنارو گتوزو می‌توانند باعث شوند دیگری کارش را از دست بدهد. نتیجه احتمالی دیگر این است که یکی از بین کریستیانو رونالدو و زلاتان ابراهیموویچ، دو ستاره بزرگ سری آ، در فصل آینده لیگ قهرمانان حاضر نباشند.

 

اتفاق غیرقابل تصور

اتفاق غیرقابل تصور شاید رخ دهد. یوونتوس که 9 سال پیاپی قهرمان شده بود و رونالدو را دارد، شاید به سهمیه لیگ قهرمانان هم نرسد. یوونتوس در حالی برای آخرین بازی آماده می‌شود که تکلیف سهمیه در دست خودش نیست. یوونتوس باید در خانه بولونیا به پیروزی برسد و امیدوار باشد که میلان یا ناپولی در بازی‌شان امتیاز از دست بدهند. بازی در لیگ اروپا می‌تواند آسیب جدی به برنامه‌های یووه در فصل بعد وارد کند. آیا برای حفظ رونالدو کافی است؟ جان‌لوییجی بوفون اعلام کرده در پایان فصل از یووه می‌رود اما ممکن است دیگر چهره درخشان یووه، جورجو کیه‌لینی هم به او ملحق شود؟

پیرلو در این فصل به امثال آرون رمزی و آلوارو موراتا اعتماد زیادی کرده اما ناکامی در رسیدن به سهمیه لیگ قهرمانان آینده اینها را شاید خراب کند. تکلیف بازیکن قرضی، وستون مک کنی و پائولو دیبالا که همواره بازیکنی قابل اتکا برای بیانکونری بوده، چه می‌شود؟

یوونتوس، پیرلوی بی‌تجربه را بعد از اخراج مائوریتزیو ساری-که قهرمانی لیگ را به دست آورده بود- استخدام کرد تا یک نوسازی را کلید بزند اما مقامات تصمیم گیرنده باشگاه پیش‌بینی نکرده بودند در رقابت‌های داخلی دچار چنین افت فاحشی می‌شوند. انتظار نمی‌رود این مربی ایتالیایی برای فصل بعد در کارش بماند اگر تیمش به لیگ اروپا برود و این یعنی یوونتوس شاید مجبور شود دوباره تلاش برای جذب یک مربی را از صفر آغاز کند، کسی که با کوچ ستاره‌ها مواجه خواهد شد. یک مسأله آزاردهنده دیگر این است که آنتونیو کونته، کسی که یک دهه قبل سلطه یوونتوس بر فوتبال ایتالیا را شروع کرد، با رقیب همیشگی یووه یعنی اینترمیلان جام قهرمانی را بالای سر می‌برد. پیروزی چهارشنبه شب بانوی پیر برابر آتالانتا در فینال جام حذفی ایتالیا نشان داد پیرلو می‌تواند تیمش را به موفقیت برساند اگر رویش فشار باشد.

کسب سهمیه لیگ قهرمانان شاید اقامت پیرلو روی نیمکت یووه را طولانی‌تر کند یا شاید فضای مناسبی را فراهم کند که یک مربی باتجربه‌تر روزهای باشکوه را به تورین برگرداند. در هر صورت جای پیرلو روی نیمکت راحت نیست.

 

رفاقت گتوزو با پیرلو

فوتبال بازی جذابی است، نه؟ 25 بهمن، ناپولی با یوونتوس دیدار کرد در حالی که می‌دانست اگر ببازد مربی‌اش، جنارو گتوزو اخراج می‌شود. حالا بعد از سه ماه نه تنها گتوزو سر کارش باقی مانده بلکه شانس بهتری برای رسیدن به سهمیه لیگ قهرمانان دارد و این به قیمت اخراج هم‌تیمی سابقش در میلان و تیم ملی ایتالیا، پیرلو تمام خواهد شد. ناپولی آن روز با یک گل یوونتوس را شکست داد و ثابت کرد هنوز هم می‌تواند با بزرگان رقابت کند. تیم گتوزو بعد از آن و در راه رسیدن به سهمیه لیگ قهرمانان میلان و رم را در خانه‌شان شکست داده و بدون باخت در هشت بازی آخرش، آماده میزبانی از ورونا است.

بازگشت ویکتور اوسیمن در تحول اخیر ناپولی مؤثر بوده. این بازیکن 22 ساله نه تنها در 11 بازی 8 گل زده بلکه آن مثلث رویایی ابتدای فصل که دو ضلع دیگرش، لورنزو اینسینیه و ایروینگ لوسانو هستند، احیا کرده.

به اینها دریس مرتنس و ماتئو پولیتانو را اضافه کنید تا متوجه شوید چرا تیم گتوزو یکی از تیم‌هایی بوده که در هفته‌های اخیر در گلزنی خیلی موفق عمل کرده. پارتنوپی توانسته اودینزه و لاتزیو را با پنج گل شکست دهد ضمن اینکه برد 4 بر 3 مقابل کروتونه یکی از نقاط عطف فصل ناپولی بوده.

کار ناپولی ساده است: باید ورونا را ببرد که در هشت بازی آخرش نبرده و جایگاه مطمئنی در میانه جدول دارد، به این ترتیب خیالشان از سهمیه لیگ قهرمانان راحت می‌شود. هنوز ضمانتی برای رسیدن به سهمیه لیگ قهرمانان وجود ندارد اما ناپولی وضعیت خیلی خوبی دارد.

 

وضعیت متزلزل میلان

 اواسط بهمن، میلان در صدر جدول لیگ ایتالیا قرار داشت، جایی که از ابتدای فصل در اختیارش بود. در حالی که زلاتان ابراهیموویچ از مصدومیت برگشته بود، روسونری هیجان و انگیزه زیادی برای نخستین قهرمانی لیگ بعد از نزدیک به یک دهه داشت اما تیم استفانو پیولی از آن موقع در هشت بازی امتیاز از دست داده تا خطر از دست دادن سهمیه لیگ قهرمانان فصل آینده را خیلی جدی احساس کند.

در هفته‌های اخیر ثبات به ندرت در نیمه قرمز شهر میلان دیده شده. پیروزی در زمین یوونتوس، رم و فیورنتینا در کنار باخت‌های ویران کننده به لاتزیو، ناپولی، اسپتزیا و ساسولو برای این تیم رقم خورده است.

حتی برد 7 بر صفر هفته گذشته در زمین تورینو، رسیدن میلان به لیگ قهرمانان را که از فصل 2014-2013 روسونری موفق به آن نشده است، تضمین نکرده.

در میان سه رقیب رسیدن به سهمیه لیگ قهرمانان، کار میلان از همه سخت‌تر است. اصلاً نمی‌شود بازی در زمین تیم رده دومی آتالانتا را آسان حساب کرد و از پیروزی در آن مطمئن بود چون تیم جان پیرو گاسپرینی یک بار دیگر بیشتر از 100 گل در رقابت‌های مختلف این فصل زده است.

آتالانتا به لیگ قهرمانان صعود کرده اما بازی با میلان را ساده فرض نمی‌کند و برای آن انگیزه دارد چون برگامو، همیشه با بی‌انصافی حومه میلان محسوب شده و این بازی به نوعی برایش حیثیتی است.

پنجم شدن می‌تواند به کار پیولی روی نیمکت میلان خاتمه دهد در حالی که تصور می‌شد او یک فصل تاریخی را برای تیمش رقم می‌زند. فرم خوب اواخر فصل گذشته باعث شد پیولی در سمتش ابقا شود با وجود آنکه به صورت جدی با رالف رانگنیک وارد مذاکره شده بودند اما آخر این فصل شاید به کار او پایان دهد.

منبع: دیلی میل

 

 منچستر سیتی و منچستر یونایتد حضورشان در فصل بعد لیگ قهرمانان اروپا را تضمین کرده‌اند اما سرنوشت دو تیم دیگر صعودکننده به این مسابقات هنوز مشخص نیست و نبرد سختی برای این دو سهمیه در جریان است. تیم‌های اول تا چهارم لیگ برتر به لیگ قهرمانان، تیم‌های پنجم و ششم به لیگ اروپا و تیم هفتم به لیگ کنفرانس اروپا راه می‌یابند اما تیم‌ها برای صعود به اروپا چه چیزهایی نیاز دارند؟

 

رده سوم – چلسی (37 بازی، 67 امتیاز)؛ بازی باقی‌مانده: استون‌ ویلا (در خانه حریف)

پیروزی سه‌شنبه مقابل لستر به این معناست که سرنوشت چلسی در دستان خودش است. پیروزی در خانه استون‌ ویلا باعث می‌شود صعود آنها قطعی شود. اگر چلسی این بازی را نبرد اما نتیجه‌ای که می‌گیرد مشابه نتیجه یکی از دو تیم لستر یا لیورپول باشد، باز هم به لیگ قهرمانان راه خواهند یافت. اگر آنها برابر ویلا به تساوی برسند و لستر و لیورپول، هیچ‌کدام پیروز نشوند، چلسی به لیگ قهرمانان می‌رسد.

اگر چلسی در ویلا پارک شکست بخورد، تنها به شرطی به لیگ قهرمانان راه می‌یابد که یا لیورپول به پالاس ببازد و یا لستر مقابل تاتنهام پیروز نشود. اگر چلسی در جمع چهار تیم برتر قرار نگیرد، برای راهیابی به فصل بعد لیگ قهرمانان، تنها باید منچستر سیتی را در فینال شنبه هفته آینده این فصل لیگ قهرمانان ببرد.

 

رده چهارم – لیورپول (36 بازی، 66 امتیاز)؛ بازی باقی‌مانده: کریستال پالاس (در خانه)

سرنوشت لیورپول در دستان خودشان نیست، چرا که ممکن است به خاطر تفاضل گل یا گل زده، پایین‌تر از لستر قرار بگیرد اما پیروزی سه بر صفر در خانه برنلی به این معنا است که پیروزی مقابل پالاس در خانه، کارشان را تا حد زیادی راحت خواهد کرد. اگر لیورپول و لستر پیروز شوند، لستر باید با چهار گل از لیورپول بیشتر، تاتنهام را شکست دهد تا به لیگ قهرمانان برسد. اگر لیورپول یک بر صفر پالاس را شکست دهد، لستر باید پنج بر صفر پیروز شود. 

البته اگر چلسی نتواند پیروز شود، پیروزی برای لیورپول و لستر باعث خواهد شد که هر دو تیم به لیگ قهرمانان راه یابند.

اگر لیورپول مساوی کند و لستر هم پیروز نشود، باز لیورپول به لیگ قهرمانان راه می‌یابد. اگر هر دو تیم ببازند، تفاضل گلشان به این معنا است که لیورپول تنها در صورت شکست 5 بر صفر یا بدتر از آن، صعود به لیگ قهرمانان را از دست می‌دهد.

 

رده پنجم – لستر (37 بازی، 66 امتیاز)؛ بازی باقی‌مانده: تاتنهام (در خانه)

هرچند لستر با پیروزی پرگل مقابل تاتنهام می‌تواند به جمع چهار تیم برتر برسد (حتی در صورت پیروزی لیورپول و چلسی) اما به احتمال فراوان، آنها باید نتیجه‌ای بهتر از لیورپول کسب کنند یا در حالی پیروز شوند که چلسی ببازد یا مساوی کند. 

رده ششم – وستهم (37 بازی، 62 امتیاز)؛ بازی باقی‌مانده: ساوتهمپتون (در خانه)

وستهم بخت بسیار خوبی برای راهیابی به لیگ اروپا دارد. کسب یک امتیاز در خانه مقابل ساوتهمپتون صعودشان به لیگ اروپا را قطعی می‌سازد. اگر آنها ببازند و تاتنهام در خانه لستر پیروز شود، این تاتنهام است که به لیگ اروپا راه می‌یابد. هرچند اورتون هم سه امتیاز کمتر دارد اما تفاضل گل آنها هشت گل کمتر است. به این ترتیب، در بدترین حالت، وستهم به لیگ کنفرانس اروپا راه می‌یابد.

 

رده هفتم – تاتنهام (37 بازی، 59 امتیاز)؛ بازی باقی‌مانده: لستر (در خانه حریف)

هدف اصلی تاتنهام این است که به وستهم برسد. آنها باید لستر را شکست دهند و امیدوار باشند که وستهم در خانه مقابل ساوتهمپتون شکست بخورد. اگر آنها در خانه لستر پیروز نشوند، ممکن است رقابت‌های اروپایی را به‌کل از دست بدهند. 

 

رده هشتم – اورتون (37 بازی، 59 امتیاز)؛ بازی باقی‌مانده: منچستر سیتی (در خانه حریف)

تفاضل گل اورتون ضعیف است و به این ترتیب، تنها امید آنها این است که فصل را در رده هفتم به پایان برسانند و به لیگ کنفرانس اروپا برسند اما آنها باید در خانه منچستر سیتی بازی کنند. 

اگر اورتون در اتحاد پیروز شود، باید امیدوار باشد که تاتنهام لستر را نبرد. اگر اورتون در خانه سیتی مساوی کند، باید امیدوار باشد که تاتنهام ببازد و آرسنال هم نتواند پیروز شود. شکست هم امیدهایشان برای صعود را از بین می‌برد.

 

رده نهم – آرسنال (37 بازی، 58 امتیاز)؛ بازی باقی‌مانده: برایتون (در خانه)

تفاضل گل تیم‌ها به این معنا است که آرسنال باید در خانه مقابل برایتون پیروز شود و امیدوار باشد که تاتنهام و اورتون پیروز نشوند. در این صورت آرسنال به شکلی باورنکردنی به رقابت‌های اروپایی راه 

می‌یابد.

 

رده دهم – لیدز (37 بازی، 56 امتیاز)؛ بازی باقی‌مانده: وست‌بروم (در خانه)

در فاصله یک هفته مانده به پایان رقابت‌ها، لیدز تنها روی کاغذ شانس صعود به اروپا را دارد. آنها سه امتیاز کمتر از تاتنهام رده هفتمی دارند و تفاضل گلشان هم 15 گل کمتر از این تیم است.

 

برنتفورد در حضور تماشاگرانش موفق شد شکست یک بر صفر بازی رفت مقابل بورنموث را جبران کند و با برد سه بر یک به یک قدمی لیگ برتر انگلیس برسد.  سامان قدوس، هافبک ایرانی برنتفورد از دقیقه 64 این بازی حساس به زمین رفت و توانست در صعود تیمش به فینال پلی‌آف سهیم باشد. این تیم در فینال با برنده بازی سوانزی و بارنزلی روبه‌رو می‌شود.

بورنموث که فصل گذشته در لیگ برتر حضور داشت و امیدوار بود که بتواند دوباره به جمع بزرگان برگردد، شروع بهتری از تیم میزبان داشت. آنها در دقیقه پنج روی ضدحمله دانجوما به گل رسیدند تا با توجه به برتری یک بر صفر بازی رفت در موقعیت خیلی خوبی قرار بگیرند، با این حال ورق خیلی زود به زیان این تیم برگشت.

برخورد توپ به دست مدافع بورنموث در دقیقه 16 به معنی اعلام پنالتی به نفع برنتفورد بود و تونی موفق شد با یک ضربه محکم بازی را به تساوی بکشاند. نقطه عطف بازی اما در دقیقه 28 بود که مفام، مدافع میانی بورنموث روی یک اشتباه عجیب از زمین اخراج شد. او در حالی که تحت فشار نبود توپ را لو داد و مجبور شد پای مهاجم برنتفورد را بکشد تا کارت قرمز بگیرد. بورنموث بعد از ده نفره شدن چاره‌ای جز دفاع مطلق نداشت، با وجود این توانست نیمه اول را با تساوی به پایان ببرد. برنتفورد نیمه دوم را خوب شروع کرد و با گل دقیقه 50 جنلت پیش افتاد. در شرایطی که این تیم برای صعود فقط نیاز به یک گل داشت، توماس فرانک تصمیم گرفت قدوس را به زمین بفرستد. سامان نقش هافبک تهاجمی را به عهده گرفت و پشت سر دو مهاجم برنتفورد بازی می‌کرد. فشار میزبان در این دقایق بیشتر شد و آنها سرانجام موفق شدند در دقیقه 81 با ضربه فورس به گل سوم برسند. برنتفورد در برابر حریف خسته‌اش کار سختی برای حفظ نتیجه نداشت و موفق شد در دقایق کوتاه باقی‌مانده بازی را کنترل کند. این تیم غرب لندنی حالا برای رسیدن به لیگ برتر فقط یک بازی دیگر در پیش دارد و در صورت موفقیت، قدوس می‌تواند بازی در این لیگ جذاب را تجربه کند. برنتفورد فصل گذشته هم موفق شد به پلی‌آف برسد، ولی در گام آخر مغلوب تیم فولام شد. البته فولام نتوانست در لیگ برتر دوام بیاورد و یکی از سه تیم سقوط‌ کننده این فصل بود.

 

سوژه

آرمن ساروخانیان  

 

به نظر می‌رسید برد دربی تنها چند روز بعد از تساوی در زمین سپاهان، مسیر قهرمانی پرسپولیس را هموار کرده باشد، ولی این تیم در آستانه بازی با ذوب‌آهن با مصدومیت و محرومیت تعدادی از بازیکنان کلیدی‌اش شرایط سختی پیدا کرده است. بیشتر غایبان پرسپولیس در خط دفاع هستند و دغدغه کادر فنی در آستانه بازی با فولادشهر بی‌تردید پیدا کردن ترکیب مناسب برای این خط است.

غیبت جلال حسینی قطعا در بازی فردا به چشم خواهد آمد. او نه تنها لیدر خط دفاع و تیم پرسپولیس است، توانسته در چند بازی حساس گل بزند و تیمش را از شرایط سخت خلاص کند. کاپیتان پرسپولیس در پایان بازی با سپاهان با پورقاز درگیر شد و کمیته انضباطی با کمی تأخیر حکم به محرومیت یک جلسه‌ای او داد تا در سفر مجدد به اصفهان نتواند تیمش را همراهی کند.

پرسپولیس در این بازی فرشاد فرجی را هم ندارد؛ مدافعی که در نیم‌فصل به عنوان مدافع ذخیره جذب شد، ولی در روزی که حسینی محروم است، او هم به دلیل درگیری‌های پایان بازی با استقلال محروم شده است.

کنعانی‌زادگان، تنها مدافع میانی پرسپولیس در این بازی است، ولی او هم چند هفته است که در پایش درد دارد و در بازی حذفی مقابل شاهین بندر عامری هم به همین دلیل بازی نکرد، هرچند وعده داده با تزریق مسکن خودش را به این بازی حساس می‌رساند.

کادر فنی پرسپولیس در روزهای مبادا از کمال کامیابی‌نیا در دفاع وسط استفاده می‌کند، ولی او هم مصدوم بوده و به تازگی توانسته تمریناتش را شروع کند.

وضعیت فعلی خط دفاع پرسپولیس یادآور بازی دور رفت مقابل آلومینیوم اراک است که این تیم در غیاب مدافعان اصلی‌اش بازی را باخت و گل‌محمدی در این مقطع حساس فصل اصلاً دوست ندارد این اتفاق تکرار شود.

ذوب‌آهن بعد از آمدن مجتبی حسینی به تیم منسجم‌تری تبدیل شده و در دو بازی اخیرش مقابل استقلال نشان داد که اصلاً حریف آسانی نیست. آنها بعد از برد مقابل استقلال توانستند از منطقه خطر فاصله بگیرند، ولی بلاتکلیف بودن نتیجه بازی پیکان – سایپا دلیلی است تا تیم اصفهانی در بازی فردا هم به دنبال سه امتیاز باشد. حسینی قطعاً از وضعیت خط دفاع پرسپولیس خبر دارد و تلاش می‌کند که از آن برای ضربه زدن به همکار سابق و دوستش استفاده کند.

کادر فنی پرسپولیس در این شرایط بحرانی می‌توانست از دفاع سه نفره هم استفاده کند، ولی گل‌محمدی نشان داده که روی حفظ دفاع چهار نفره تأکید دارد و انتظار می‌رود زوج کنعانی – کامیابی‌نیا را برای قلب دفاع به کار بگیرد. با این حال عملکرد خط دفاع پرسپولیس در فولادشهر علامت سؤال بزرگی برای هواداران است.

 

 

دسامبر ۲۰۱۷ باشگاه لیل فرانسه، خبر از برکناری مارسلو بیلسا مربی باتجربه خود را رسانه‌ای کرد و هدایت گرگ‌های فرانسه به دست کریستوف گالتیه افتاد؛ بیلسا در کارنامه دوران مربیگری خود همواره شخص قابل احترامی ‌بوده و نتایج قابل توجه‌ای نیز کسب کرده. او در فصل جاری رقابت‌های لیگ برتر انگلستان با باشگاه لیدز یونایتد، روند مثبت و توأم با پیشرفت خود و تیمش‌ را حفظ کرده و بدون شک یکی از شگفتی‌سازان لیگ جزیره شناخته می‌شود. با تمام این تفاسیر عملکرد ضعیف بیلسا در لیگ یک فرانسه و باشگاه لیل، باعث شد تا مدیران تیم به سراغ مربی سابق سنت‌اتین، کریستوف گالتیه بروند. قهرمانی در لیگ یک فرانسه عادت همیشگی لیل نیست و حالا که پاری‌سن‌ژرمن چنین افتخار بزرگی را در دسترس‌ گرگ‌ها قرار داده، زمان پایان سلطه باشگاه پاریسی بر لوشامپیونا فرا رسیده؛ پاریس ابتدای فصل را با نتایج ضعیف به همراه توماس توخل شروع کرد و در ادامه راه ناصر‌الخلیفی مالک باشگاه رأی به اخراج مرد آلمانی داد؛ بعد از توخل هدایت نیمار و ام‌باپه به دست مائوریسیو پوچتینو افتاد اما همین رفت و آمد‌ها باعث دور شدن ‌پاریس‌ از قهرمانی لیگ یک ‌شد. PSG طی سالیان اخیر و دوران سلطه بر فوتبال فرانسه، در بیشتر سال‌هایی ‌که توانسته به مقام قهرمانی دست پیدا کند، بیشتر از ۹۰ امتیاز به دست آورده بود و حالا می‌توان گفت که معجزه لیل رابطه مستقیمی با نتایج ضعیف پاری‌سن‌ژرمن دارد. امشب هفته آخر از سری رقابت‌های لیگ یک برگزار می‌شود و لیل ۸۰ امتیازی در خانه حریف، به مصاف آنژه رده دوازدهمی خواهد رفت؛ در آن سوی میدان اما پاری‌سن‌ژرمن که با ۷۹ امتیاز در رده دوم جدول جای گرفته، برای رسیدن به رتبه نخست راهی جز شکست رمیس ندارد. لیل تنها یک مسابقه دیگر تا رسیدن بر بام فوتبال فرانسه فاصله دارد و این مهم در شرایطی به دست آمده که از خط حمله ضعیف‌تری‌ نسبت به ۲ تیم مدعی دیگر بهره می‌برد. PSG با ۸۴ و موناکو با ۷۶ گل زده از این‌ حیث رکورددار هستند و حتی تیم رده چهارمی لیون هم با ۷۹ گل به مراتب آمار بهتری نسبت به لیل در اختیار دارند. نقطه اتکای لیل و کریستوف گالتیه اما خط دفاع و دروازه‌بان‌شان است؛ مایک مانیان گلر ۲۵ ساله باشگاه، اولین دروازه‌بان در بین ۵ لیگ معتبر اروپاست که توانسته به رکورد شگفت‌انگیز ۲۰ کلین‌شیت برسد. مانیان به همراه خوزه فونته و اسون بوتمن مدافعان میانی تیم، دلیل اصلی موفقیت گالتیه به شمار می‌روند و پذیرفتن تنها ۲۲ گل در ۳۷ مسابقه رکوردی خیره کننده به نظر می‌رسد! حتی اتلتیکو مادرید با دیگو سیمئونه هم نتوانست حریف خط‌ دفاع قدرتمند باشگاه فرانسوی بشود و با آمار ۲۴ گل خورده آمار ضعیف‌تری نسبت به رقیب اصلی خود در اروپا به ثبت رسانده.

هفته گذشته نشریه اکیپ از تیتر «لیل و مقصد خطرناک»‌ استفاده کرده بود و امشب گالتیه و شاگردانش به یک قدمی مقصد خطرناک رسیده‌اند؛‌ به لطف گلزنی‌های بوراک ایلماز و درخشش رناتو سانچز، ورق در فوتبال فرانسه برگشته و پاری‌سن‌ژرمن در صورت قهرمانی احتمالی هم فصل موفقی را پشت سر نخواهد گذاشت؛ پاریسی‌ها قهرمان زودهنگام و از پیش تعیین شده لیگ یک بودند ولی امسال مقابل موناکو، لیل و لیون نفس‌شان به شماره افتاده و شاید امسال زیر سایه تیمی معمولی اما متحد قرار بگیرند!

 

سرمقاله

فرشاد کاس‌نژاد   @Farshadcasnejad

 

فدراسیون فوتبال مشغول بررسی راهکارهای رفع ممنوعیت استخدام بازیکن و مربی خارجی است. ممنوعیت استخدام بازیکن و مربی خارجی به یکی از تجربیات گاه و بیگاه فوتبال ایران تبدیل شده است، گاهی می‌تواند باعث نجات از ورشکستگی باشگاه‌ها تعبیر شود و روزی دیگر عامل نزول کیفیت فنی لیگ فوتبال ایران. اما هر چه هست، این ممنوعیت چاره کار نیست.

در آغاز فصل که ممنوعیت استخدام بازیکن و مربی خارجی تحت تأثیر بدهی‌های سنگین استقلال و پرسپولیس تصویب شد، پرسش اصلی این بود: چرا استقلال و پرسپولیس با مدیرانی اداره می‌شوند که خود قدرت تشخیص برای تنظیم درآمدها و هزینه‌های خود نداشتند و بیش از توان اقتصادی باشگاه تن به خرید دادند و بدهی‌ها را انباشته کردند و مهم‌تر اینکه چرا همچنان این باشگاه‌ها به دست مدیرانی اداره می‌شود که پتانسیل ایجاد ورشکستگی‌های بزرگ‌تر را دارند و برای نجات باشگاه از روش مدیریت آنها، باید ممنوعیت خرید اعلام کرد؟

برای این پرسش اما پاسخی پیدا نشد و پاسخی هم پیدا نمی‌شود. بنابراین در رفع این ممنوعیت، تنها راه باقی‌مانده درخواست ضمانت‌هایی است که کارآیی واقعی داشته باشند و باشگاه‌ها را در پرداخت دستمزد بازیکنان و مربیان متعهد کنند. آزادی نقل و انتقال خارجی‌ها در فوتبال ایران در سایه این ضمانت‌ها فقط در صورتی موجب انباشته شدن بدهی‌های بیشتر نمی‌شود که به کارآیی ضمانت‌نامه‌ها اطمینان داشته باشیم. فارغ از تعیین چارچوب‌های فنی و آماری در جذب بازیکنان خارجی که نمی‌تواند در فوتبال ایران با توجه به قدرت خرید باشگاه‌ها چندان سختگیرانه باشد، اما ضمانت پرداخت دستمزد دست‌کم می‌تواند مدیران را از خریدهای خارج از توان اقتصادی باشگاه منع کند.

بازیکن و مربی خارجی می‌توانند به کیفیت فنی تیم‌ها کمک کنند، می‌توانند با تولید جذابیت بیشتر، خالق درآمدهای تازه در باشگاه‌ها باشند. می‌توانند آثار بلندمدتی داشته باشند. مربی خارجی می‌تواند نسلی را پرورش دهد که باشگاه را با آن نسل سرشار از درآمدهای تازه کند. بازیکن خارجی می‌تواند پس از درخشش در لیگ ایران بازار کار دست‌کم در کشوهای حوزه خلیج فارس داشته باشد و فروش او درآمدی بزرگ برای باشگاه باشد. اما این سوءمدیریت است که تمام این آثار فنی و اقتصادی را نابود می‌کند و تنها اثرش بدهی و زیان است. با ممنوعیت خرید بازیکن و مربی خارجی، عاملان زیان برای باشگاه‌ها همچنان حفظ می‌شوند و فرصت موفقیت‌های فنی و اقتصادی بزرگ‌تر را از باشگاه‌ها سلب می‌کنند.

فدراسیون فوتبال در دوران پیشین، در حالی ممنوعیت استخدام بازیکن و مربی خارجی را برای تمام لیگ تعیین کرد که خود بدترین خریدار مربی خارجی در تاریخ ورزش ایران است. قرارداد بیش از ۸ میلیون دلاری با مارک ویلموتس و عواقب بی‌تعهد بودن و فسخ قرارداد، یک رسوایی در عقد قرارداد با مربی خارجی است و عجیب اینکه چنین مرجعی -خود تا این اندازه زیر سؤال- برای دیگران مسیر انتخاب کرد و راه نشان داد.

تغییر رفتار مدیران باشگاه‌ها را سال‌هاست انتظار می‌کشیم. اما به جای تغییر رفتار مالی، با ممنوعیت‌ها باید مراقب مدیریت آنها باشند. مدیریت با ممنوعیت، مدیریت نیست، بلکه بستن درها به روی سوءمدیریت است. یعنی باور کرده‌ایم که دچار شدیدترین نوع سوءمدیریت هستیم و تنها راه ساختن مانع پیش پای مدیران است تا دیرتر این مسیر ورشکستگی را تمام کنند.

برنامه‌نویسی برای پایان ممنوعیت استخدام بازیکن و مربی خارجی اگر این‌بار همراه با جدیت فدراسیون فوتبال در متعهد کردن باشگاه‌ها انجام شود، شاید قدمی برای اصلاح رفتار مالی مدیران باشد.